برایتان موقعیت ازدواجی پیش آمده که فکر می کنید همه شرایطش مناسب است. تحصیلاتتان، خانواده هایتان، روحیات و اعتقادات تان با هم همخوانی دارد اما یک مشکل بزرگ، دل چرکینتان می کند. صورتش را نمی پسندید! زیادی لاغر یا زیادی چاق است. از تیپ و پوشش اش خوشتان نمی آید و... باید به ازدواج با او فکر کنید یا به نه گفتن؟

پسندیدن ظاهر اولین شرط ازدواج است. قرار نیست داماد شبیه فلان هنرپیشه هالیوود باشد و عروس ملکه زیبایی دنیا. همین که علف به دهن بزی شیرین بیاید، همین که از ظاهر و چهره اش احساس خوبی پیدا کنید، به دلتان بنشیند و کششی نسبت به او داشته باشید، از مرحله اول انتخاب به سلامت عبور کرده اید.

همیشه شنیده ایم که ظاهر عادی می شود. بنابراین معیار زیبایی و ظاهر برای خیلی ها در اولویت های آخر انتخابشان قرار می گیرد. اما واقعیت این است که ظاهر قبل از آنکه عادی شود باید مورد تایید شما باشد. از الهه های زیبایی و مانکن ها صحبت نمی کنیم. صحبت مان سر چهره هایی است که با سلیقه شما جور در می آیند. شاید این چهره از نظر خواهر یا برادر شما زیبا یا جذاب نباشد اما برای شما باید جذابیت داشته باشد.

در واقع باید این طور بگوییم که نارضایتی از ظاهر طرف مقابل و به اکراه پذیرفتن آن، خیلی وقت ها مانع صمیمیت بیشتر است. شما طرف مقابل را همه جور تایید می کنید اما تا چشم تان به صورتش می افتد، پس می کشید و ترجیح می دهید نگاهش نکنید. نارضایتی از ظاهر گاهی خیلی زیرپوستی وجود دارد. شما فکر می کنید با ظاهر همسرتان کنار آمده اید اما در واقع هیچ گرایشی به او ندارید و همین می تواند باعث سردی، بدی روابط زناشویی و مانعی برای روابط عمیق تان باشد.

ذره بین روی رفتار

اما این فقط ظاهر و زیبایی و تناسب اندام نیست. بخش مهمی از پسند ظاهری، در رفتار تعریف می شود. آیا رفتار طرف مقابل شما زیادی خشن و خشک است؟ بی پروا است؟ در جمع رفتارهای غیرقابل کنترلی دارد که از آن خجالت می کشید؟ عقایدی دارد که برای خودش بسیار محترم است اما شما از مطرح شدنشان در جمع واهمه دارید؟ رفتارش زیادی گل درشت است؟ آرزو می کنید کاش بعضی از جنبه های رفتاری اش را به میل شما تغییر می داد؟ دست نگه دارید! این ازدواج برای شما خطرناک است.

شما ازدواج نمی کنید که کسی را تغییر دهید. طرف مقابل شما، همینی است که هست. همین طور که شما مجموعه رفتارها، آداب و عقایدی دارید که دوست ندارید کسی آنها را به زور و به خواست خودش عوض کند. رفتار ما متناسب با خانواده و اجتماعاتی که در آن رشد کرده ایم متفاوت است و این تفاوت همیشه بد نیست اما گاهی غیر قابل تحمل است. در این صورت روی ازدواج با همسری که رفتارهای اجتماعی یا عقاید شخصی اش برای شما غیرقابل تحمل است باید بیشتر فکر کنید.

این سوال ها را بپرسید

· قبل از آن که به ازدواج با کسی به طور جدی فکر کنید، از خودتان این سوالات را بپرسید:

· آیا اگر در جمع دوستان و فامیل با این زن/مرد دیده شوم، خجالت می کشم؟

· آیا رفتارهایی دارد که باید در جمع مراقب باشم که آنها را بروز ندهد؟

· باید مدام از او بخواهم خوددار باشد و جلوی خانواده و آشنایانم رفتارهای او را توضیح دهم و جبران کنم؟

· این چهره، چهره ای هست که در همه حال دوستش داشته باشم یا فقط وقتی مرتب و آراسته و تمیز و سرحال است او را می پسندم؟

· آیا از تیپ لباس پوشیدنش خوشم می آید؟

· اگر در یک شبکه اجتماعی عضو باشم، حاضرم او را به عنوان همسر خود معرفی کنم؟

· آیا کلیت رفتار و ظاهر شما در مقایسه با همسرتان طوری هست که بگویند به هم می آیید؟ اگر بشنوید که می گویند شما از همسرتان سر هستید، ناراحت نمی شوید؟

رابطه همسری مثل روابط اجتماعی نیست که بتوانید در آن ظاهر فرد را ندید بگیرید. در روابط اجتماعی شما یک همکار خوش خلق و خلاق و منظم خیلی بهتر از همکاری زیبا و خوش اندام اما تنبل است. اما در روابط زناشویی، از آنجایی که کشش و جاذبه جنسی نقش مهمی ایفا می کند، پسندظاهر اهمیت بیشتری می گیرد

ایده آل های بدقیافه

اما اگر با کسی آشنا شده اید که از هر جهت مناسب است اما چیزی را در ظاهر او نمی پسندید چه باید بکنید؟

ببینید عنصر نامطلوب شما چقدر قابل تغییر است. اگر با چاقی یا لاغری اش مشکل دارید، مساله را با او در میان بگذارید. ببینید چقدر حاضر به همکاری است تا به ظاهر ایده آل شما برسد. مدل مو، وزن و شکل لباس پوشیدن در گذر زمان قابل تغییر است اما شما نمی توانید رنگ پوست، حالت چهره و قد و چهارچوب بدنی یک فرد را اصلاح کنید. بنابراین درباره تغییر ناپذیرها کمی حساس تر باشید.

کشش را دست کم نگیرید

رابطه همسری مثل روابط اجتماعی نیست که بتوانید در آن ظاهر فرد را ندید بگیرید. در روابط اجتماعی شما یک همکار خوش خلق و خلاق و منظم خیلی بهتر از همکاری زیبا و خوش اندام اما تنبل است. اما در روابط زناشویی، از آنجایی که کشش و جاذبه جنسی نقش مهمی ایفا می کند، پسندظاهر اهمیت بیشتری می گیرد. اگر یک نفر هزاران صفت عالی داشته باشد اما از نگاه کردن به او، لمس کردن و در آغوش کشیدنش احساس تنفر کنید یا تصور روابط نزدیک با او برایتان غیرممکن باشد، هیچ وقت نمی تواند طرف خوبی برای رابطه ای طولانی به اندازه زندگی مشترک باشد. ازدواج رابطه طولانی مدتی است که شما در آن باید همه جوره طرف مقابل تان را بپسندید. اگر زنی را انتخاب کنید که چهره اش فقط با آرایش مطلوب شماست یا با مردی ازدواج کنید که وقتی خسته است نمی توانید به صورتش نگاه کنید یا وقتی مدتی ورزش را کنار می گذارد، اندامش برای شما غیرقابل تحمل می شود، باید در انتخاب خود دقت بیشتری کنید.