دوستت دارم
گلایه از تکراری بودنش نکن
مشکل از من نیست
تو زیادی دوست داشتنی هستی
.
.
.
خسته ام… از تو نوشتن…!
کمی از خود می نویسم
این “منم” که،
دوستت دارم…!
.
.
.
قول میدهم لام تا کام حرفى نزنم
فقط بگذار از”دال تا میم” بگویم، بگذار بگویم که “دوستت دارم”
دیگر لام تا کام حرفى نمیزنم …
.
.
.
با تمام مداد رنگی های دنیا
به هر زبانی که بدانی یا ندانی !
خالی از هرتشبیه و استعاره و ایهام …
تنها یک جمله برایت خواهم نوشت :
دوستت دارم خاص ترین مخاطب خاص دنیا !
.
.
.
انگار در دلم حرفی دیگر باقی نمانده تا برایت بگویم
تنها یک جمله!
هنوزم دوستت دارم
.
.
.
امروز یه کار ضرورى دارم و اون دوست داشتن توئه …
دیروز هم همینطور بود
فردا هم همینطوره !
.
.
.
بگو دوستت دارم …
شهیدم کن …
مالیات ندارد این گلوله ای که از دهانه لبهایِ تو شلیک می شود !
.
.
.
هی تو کمی نزدیکتر بیا،
اما چیزی نگو
بگذار فقط،
بگذار چشمهایمان این همه دوست داشتن ها را زیرنویس کند
.
.
.
دوست داشتن ؛ زبان ٬ زمان ٬ راه ٬ دلیل ٬ نشانه نمی خواهد
دوست داشتن دل می خواهد
و یک “من” می خواهد و یک “تو”
.
.
.
بانو !
آن پیرهن قرمز پولک دارت را بپوش و مثل یک ماهی به آغوش من بیا …
من هنوز دریا دریا تو را دوست دارم …
.
.
.
باران می بارد ! به حرمت کداممان ؟! نمی دانم !
همین اندازه می دانم که صدای پای خداست !
شاید دلی در این حوالی گفته باشد دوستت دارم !
.
.
.
ما
به هم نمی رسیم
امّا
بهترین غریبه ات می مانم
که تو را
همیشه دوست خواهد داشت …
.
.
.
می خواهم داستانی از علاقه ام به تو را بنویسم :
یکی بود، یکی …
بی خیال …
خلاصه اش میشود : دوستت دارم
.
.
.
حرفهای زیادی بلد نیستم …
من تنها چشمان تو را دیدم و گوشه ای از لبخندت که حرفهایم را دزدید …
از عشق چیزی نمی دانم اما دوستت دارم کودکانه تر از آنچه فکر کنی !
.
.
.
ناسپاس از عشق پاکت نیستم
من که عمری با خیالت زیستم
دوستت دارم به جان تو قسم
روی حرفم تا ابد می ایستم!
.
.
.
کسی آیا می داند ؟!
پس از یاد گرفتن نام تو، پس از “دوستت دارم”
به چه می نازد الفبا ؟!
.
.
.
نیلوفرانه دوستت می دارم …
من درست مثل خودم، هنوز و همیشه دوستت می دارم !
.
.
.
از دور دوستت داشتم !
بی هیچ عطری
آغوشی
نگاهی
یا حتی بوسه ای
تنها دوستت داشتم …
اما حالا اگه دور شی …
چه کنم با اینهمه وابستگی …
.
.
.
دوسش داری ؟!
پس یادت باشه !
فقط دوست داشتن کافی نیست !
عشق مراقبت می خواد !
.
.
.
همین که تو می دانی
“دوستت دارم”
کافیست …
بگذار
خفه کند خودش را
دنیا
.
.
.
پاییز از حوالی حوصله ات که بگذرد
من زرد می شوم
و تا کفشهای رفتنت جفت می شود
غریب می مانم
و نیلوفرانه دوستت دارم
نه مثل مردمی که عشق را از روی غریزه نشخوار می کنند
من درست مثل خودم
هنوز و همیشه
دوستت دارم…
.
.
.
مرگم باد اگر لحظه ای کوتاه بیایم
از تکرار این پیش پا افتاده ترین حرف
که ” دوستت دارم ”
.
.
.
قبل از اینکه به کسی بگی دوستت دارم
خوب فکراتو بکن
شاید چراغی در دلش روشن کنی
که خاموش کردنش به خاموش شدن او بیانجامد…
.
.
.
چقدر این دوست داشتنهای بی دلیل خوب است…
درست مثل همین باران…که بی سوال …
فقط می بارد…آرام …شمرده شمرده…فقط می بارد…
چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است
.
.
.
می خواهم از تو بنویسم برای تو که در تمام لحظاتم وجود داری…
خنده هایم برای توست با تو بودن مرا شاد می کند…
و بی تو بودن مرا گریان…
تو با من هستی در حالی که در کنارم نیستی…
تو با منی چون در قلب منی.قلبم را با دنیا عوض نمی کنم…
چون تو در آنی و من تنها تو را دوست دارم…
.
.
.
خورشید بتابد یا نتابد
ماه باشد یا نباشد
شب و روز من یکی شده
فرقی ندارد برایم
همه چیز برایم رویا شده
عشق تو برایم آرزو شده
به رویا و آرزو کاری ندارم
حقیقت این است که دوستت دارم !
.
.
.
به ارتفاع ابدیت،
دوستت می‌دارم!
حتی اگر
به رسم پرهیزکاری‌های صوفیانه،
از لذت گفتنش،
امتناع کنم …
.
.
.
تو ..
ماه را دوست داری ..
من!
ماه هاست که، تورا ..
.
.
.
آری، آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه، نا پیداست
من به پایان، دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست!
.
.
.
معنای خوشبختی این است که
در دنیا کسی هست که بی اعتنا به نتیجه، دوستت دارد
.
.
.
ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر / به مرام تو گرفتار و به یاد تو اسیر
.
.
.
دوست داشتن به تعداد دفعات گفتن نیست
حسی است که باید بی کلام هم لمس شود
.
.
.
سلام میکنم از روی مهربانی
سلام میکنم از روی شادمانی
سلام میکنم تا جان دارم
که خواننده این سلام را دوست دارم
.
.
.
شب که می رسد به خودم وعده می دهم
که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا می رسد و نمی توانم بگویم،
رسیدن شب را بهانه می کنم.
و باز شب می رسد و صبحی دیگر…
ومن هیچ وقت نمی توانم حقیقت را بگویم
بگذار میان شب و روز باقی بماند؛
که چقدر
دوستت دارم…
.
.
.
چقدر این دوست داشتنهای بی دلیل خوب است…
درست مثل همین باران…که بی سوال …
فقط می بارد…آرام …شمرده شمرده…فقط می بارد…
چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است
.
.
.
دنبال وجهی می گردم
که تمثیل تو باشد
زلالی چشم هایت
بی پایانی آسمان
مهربانی دست هایت
نوازش گندمزار
و همین چیزهای بی پایان
نمی دانستم دلتنگیت قلبم را مچاله می کند
نمی دانستم
وگرنه از راه دیگری جلو راهت سبز می شدم
تمهیدی، تولد دوباره ای، فکری
تا دوباره در شمایلی دیگر عاشقت شوم
گفته بودم دوستت دارم …
.
.
.
خسته ام… از تو نوشتن…!
کمی از خود می نویسم
این “منم” که،
دوستت دارم…!
.
.
.
تا دیروز …
هرچه می نوشتم عاشقانه بود !
از امروز …
هرچه بنویسم صادقانه است !
عاشقانه دوستت دارم …
.
.
.
چیزی در کلامم نیست
جز دوستت دارم هایی
که واژه نیستند
مثل دم در پی بازدم
حیاتم را رقم می زنند…
.
.
.
تلخترین حرف : دوستت دارم اما …
شیرین ترین حرف : … اما دوستت دارم
به همین راحتی جابه جایی کلمات زندگی را دگرگون میکند !
.
.
.
دوست داشتن ات، هوس نیست … که باشد و نباشد !
نفس است …
تا باشم …
تا باشی …
.
.
.
شاید تنها کسی نیستم که دوستت دارم
اما …
کسی هستم
که تنها تو را دوست دارم …