آدمهایی که این جمله رو می شنون خوشبخت ترین آدمها هستند: “عیب نداره با هم درستش می کنیم”
.
.
.مهربانـــم! شرمنــده ام کــه هیچ وقت، مهربانــی هایت را منتشـــر نکردم
امـا تــا دلــت بخواهد گلایـه هـا را “پست” کردم … و غریبه هــا “لایک” زدند … … کــاش می توانستم صدای تــو را بنویسم!
.
.
.
امشب دلم هوای آن کافه را کرده که چایش از مهر تو و قندش محبت تو باشد و تنها مشتری کافه من باشم …
.
.
.
عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود
عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود
شرط می بندم زمانی که نه زود است و نه دیر
مهربانی حاکم کل مناطق می شود
.
.
.
مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید
مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود
.
.
.
لبخند که می زنی از پس رنج ها … چنان شیفته ام می کنی که بهار را با مهربانی ات تاخت می زنم و باز هم پیروزم!!
.
.
.
آدم ها را بدون اینکه به وجودشان نیاز داشته باشی دوست بدار و محبت کن …! کاری که خدا با تو می کند…
.
.
.
مهربانی زبانی است که برای کور دیدنی، برای کر شنیدنی و برای لال گفتنی است
.
.
.
مــُــحبـــــت تنـهـــــــا جــوشـکــــاری است کــه، دلهـــای شـکـسـتـه را رایـــگان جــوش مـی دهـــــد …
.
.
.
مهربانیت را به دستی ببخش که می دانی با او می مانی، وگرنه حسرتی می گذاری بر دلی که دوستت دارد!
.
.
.
به یکدیگر مِهر بورزید‌‌ اما از مِهر بَند نسازید
بگذارید که مِهر دریای مواجی باشد در میان دو ساحل روح های شما …
.
.
.
مهربانیم را چنان گریاندند که بوی نا گرفت… نا مهربان شدم!
.
.
.
وقتی با تو آشنا شدم درخت مهربانیت آنقدر بلند بود
که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم
معجون زیبایت آنقدر شیرین بود
که هر چه نوشیدم سیراب نشدم
و دریای عشقت آنقدر وسیع بود
که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم
و سرانجام در آن غرق شدم