کنار پنجره ی ایوان ، روی طاقچه گلدان بود
درخت سیب ، بهار که میشد صدایم میکرد
سایه اش را می گویم
همان جایی که استکان و قوری برای چای خوردن بود
مادربزرگ یادت هست ؟
دلم همیشه برای قصه های شیرینت تنگ میشد
حالِ تو هم بد می شد اگر حالِ دلم بد می شد
بهار که می آمد ، حوضِ ماهی ها چه خوش رنگ میشد
اصلا تمام خوشبختی ها درونِ خانه ی تو جمع میشد
مادربزرگ یادت هست ؟
با خندیدنت چینیِ شکسته ی دلم بند میشد
دستِ خودم نبود ؛ می مردم اگر یک مو از سرت کم میشد
بهار که می آمد می گفتی : دختری زیبا درونِ کوچه ها قدم می زند
بهار را می گفتی …
وقتی تمامِ درختان به شوقِ دیدنش شکوفه می دهند !
یادت هست ؟

.
.
ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻟﻢ ﻧﻪ ﭘﻮﻝ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻧﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﻧﻪ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﺁﯾﻨﺪﻩ ؛ ﺩﻟﻢ ﺑﭽــــــﮕﯿﻤﻮ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ !
ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﺎ ﺁﺗﯿﺶ ، ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺷﻨﯽ و ﺩﺳﺘﺎﯼ ﮐﺎﮐﺎﺋﻮﯾﯽ !
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻼﻝ ﻣﯿﺨﻮﺭﻡ ﮐﻞ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺯﻏﺎﻟﯽ ﺷﻪ !
۱۰۰ﺑﺎﺭ ﯾﻪ ﺳﺮﺳﺮﻩ ﯼ ۱ﻣﺘﺮﯼ ﺭﻭ برم و ﺑﺎﺯﻡ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﻢ !
ﭼﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﺑﺎ ۱۰ﺗﺎ ﻗﻨﺪ ﺑﺨﻮﺭﻡ !
ﺑﺴﺘﻨﯽ ﻭ ﭘﻔﮏ ﻭ ﻟﻮﺍﺷﮑﻮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺭﻡ !
ﺳﺮ ﭼﯿﺰﺍﯼ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﻧﻘﺪ ﺑﺨﻨﺪﻡ تا ﺑﯿﺎﻓﺘﻢ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ !
ﺑﺎ ﺧﻂ ﻟﺐ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﺮﺍ ﺧﻮﺩﻡ ﺳﯿﺒﯿﻞ ﺑﮑﺸﻢ !
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻣﺚ ﺑﭽﮕﯿﺎ ﺑﻮﯼ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺣﺎﻟﻤﻮ ﺑﺪ ﮐﻨﻪ !
ﺁﺩﺍﻣﺲ ﺑﭽﺴﺒﻮﻧﻢ ﺯﯾﺮ ﻣﯿﺰ ﮐﻼﺳﺎ !
ﻋﯿﺪﯾﺎﻣﻮ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﻗﻠﮏ ﭼﻮﺑﯿﻪ !
ﻫﺮﮐﯽ ﻣﻨﻮ ﺩﯾﺪ ﺑﮕﻪ ﺷﻌﺮ ﺟﺪﯾﺪ ﭼﯽ ﺑﻠﺪﯼ ﻣﻨﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮﺍﺵ ﺑﺨﻮﻧﻢ !
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﭘﻮﺵ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺑﺪﺭﻧﮓ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ !
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﺑﺎﺯﻡ ﺭﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﻨﻢ !
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺍﺷﮑﻤﻮ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻪ ﻧﻪ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺗﻨﻢ !
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﺷﺒﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏ ﻏﻠﺖ ﺑﺰﻧﻢ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ …
.
.
آرایش ملایمی بکن
پیراهن دخترونه ای بپوش
از همون رنگابارنگآ
کیک شکلاتی ای بپز
منتظر بمون تا بیاد
خسته که از سرِ کار اومد
حوصله ی هیچ کاریو نداره
اما تا تو رو میبینه همینطور ماتِت میمونه
نمی دونه حرفی بزنه یا که بخنده
اما تو اصلا بهش فرصتِ هیچ عکس العملیو نده و بپر توو بغلش
یه خدا قوت بهش بگو
بعد برو سراغ شاهکاری که واسش درست کردی
کیک شکلاتیو واسش بیار
اونم همونطور نیگات کنه
از همون نگاهایِ مردونه
مردونه مردونه !!!
بعد تو سرتو کج کنی بگی
چایی یا قهوه آقا ؟
اونم اداتو دربیاره
سرشو کج کنه بگه قهوه ، بانو
میری که بری آشپزخونه
یهویی صدات کنه
بگه اِی وای میدونی چی شد ؟
با دل نگرونی روتو برگردونی بگی چی شد ؟
نیگات کنه و دستاتو تو دستاش بگیره و بگه :
آخیش !!! خستگیم در رفت …
.
.
ساده باش اما ساده قضاوت نکن نیمه ی پنهان آدم ها را !
ساده زندگی کن اما ساده عبور نکن از دنیایی که تنها یکبار تجربه اش می کنی !
ساده لبخند بزن اما ساده نخند به کسی که عمق معنایش را نمی فهمی !
ساده بازگرد اما هرگز برنگرد به دنیای او که به زخم زدنت عادت کرده حتی اگر شاهرگ حیاتت را در دستانش یافتی !
و به یاد داشته باش :
هیچکس ارزش زانو زدن و شکسته شدن ارزش هایت را ندارد …
“گاهی خودت را زندگی کن”

.
.
روزمره گی عین مُردنه
حتی اگه شب رو دیر خوابیدی ، صبح زود بیدار شو !
زیر بارون راه برو ، نترس از خیس شدن !
هر چند وقت یه بار یه نقاشی بکش !
توی حموم آواز بخون ! آب بازی کن ، چه اشکالی داره ؟!
بی مناسبت کادو بخر !
بگو اینو تو ویترین گذاشتن برای من !
آب نبات چوبی لیس بزن !
بستنی قیفی بخور !
تلفن رو بردار به دوست قدیمیت زنگ بزن !
چای بخور واسه بقیه هم چای دم کن !
جوراب های رنگی بپوش !
خواب ببین !
شعر بگو !
قاصدک هارو بگیر ، آرزو کن ، آرووووم فوتشون کن !
هرکی هرچی دوست داره فکر کنه… بیخیال ؛ تو شاد باش !
نون خامه ای بخر و با لذت بخور !
قبل خواب کارهای روزت رو مرور کن ، هیچوقت خودت رو به مُردن نزن !
همه ی اینارو گفتم و تو خوندی …
فقط خواستم یه چیزی بهت بگم :
دوست من ، هرجا وایسی مُردی !
زنده باش و زندگی کن !
بذار زندگی از اینکه تو زنده ای به خودش بباله !
روزمره گی عین مُردنه …
برای خسته شدن همیشه زوده !!!
.
.
بعضی وقتا آدم عجیب دلش میخواد یکی بهش گیر بده
ازش بپرسه کجایی ؟
کجا میری ؟
کی میای ؟
زود برو خونه !!!
رسیدی زنگ بزن
هواسرده لباس گرم بپوش
تا دیروقت بیدار نمون
حتی باهات قهر کنه و باهاش قهر کنی
نازتو بکشه
نصفه شبی بهت اس بده
بدونی تو بی خوابیاشم به یادته …
باید یکی باشه نگرانت باشه ، باید یکی باشه بهت بگه مواظب خودت باش …
آدم هی میخواد به روی خودش نیاره ، هی میگی همینجوری خیلیم خوبه ولی یه وقتایی دیگه نمیشه ، دیگه نمیتونی …
بعضی وقتا آدم حس میکنه میخواد یه حرفایی رو بشنوه ، یه حسایی رو تجربه کنه …
بعضی وقتا آدم دلش میخواد واسه یکی مهم باشه …
.
.
لازم نیست یکدیگر را تحمل کنیم ، کافیست همدیگر را قضاوت نکنیم
لازم نیست برای شاد کردن یکدیگر تلاش کنیم ، کافیست بهم آزار نرسانیم
حتی لازم نیست یکدیگر را دوست داشته باشیم ، فقط کافیست دشمن هم نباشیم
در کنار هم شاد بودن و با آرامش زیستن ، سختِ ساده است …